Kontent qismiga oʻtish

Bessel potensiali

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Matematikada Bessel potentsiali Riesz potentsialiga oʻxshash potentsialdir (Fridrix Vilgelm Bessel nomi bilan atalgan), lekin cheksizlikda yaxshiroq parchalanish xususiyatlariga ega.

Agar s musbat haqiqiy qismga ega kompleks son boʻlsa, s tartibli Bessel potensiali operatori:

bu yerda Δ – Laplas operatori va kasr quvvati Furye transformlari yordamida aniqlanadi.

Yukava potensiali Bessel potentsiallarining 3 oʻlchovli fazoda xususiy holatlaridir

Furye fazosida koʻrinishi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bessel potentsiali Furye oʻzgarishlariga koʻpaytirish orqali taʼsir qiladi: har bir uchun:

Integral koʻrinishlari

[tahrir | manbasini tahrirlash]

boʻlganda, Bessel potensiali da quyidagicha ifodalanishi mumkin:

bu yerda Bessel yadrosi uchun integral formula boʻyicha[1] ifodalanadi

Bu yerda Gamma funksiyasini bildiradi. Bessel yadrosi[2] orqali ham ifodalanishi mumkin:

Ushbu oxirgi ifodani oʻzgartirilgan Bessel funksiyasi[3] nuqtai nazaridan qisqaroq yozish mumkin, shu sababli potensial oʻz nomini oladi:

Asimptotiklar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Kelib chiqishida birida ,[4]

Xususan, boʻlganda Bessel potensiali Riesz potensiali kabi asimptotik tarzda oʻzini tutadi.

Cheksizlikda, ,[5]

Shuningdek qarang:

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. Stein, Elias. Singular integrals and differentiability properties of functions. Princeton University Press, 1970. ISBN 0-691-08079-8. 
  2. N. Aronszajn; K. T. Smith (1961). „Theory of Bessel potentials I“. Ann. Inst. Fourier. 11-jild. 385–475, (4,2).
  3. N. Aronszajn; K. T. Smith (1961). „Theory of Bessel potentials I“. Ann. Inst. Fourier. 11-jild. 385–475.
  4. N. Aronszajn; K. T. Smith (1961). „Theory of Bessel potentials I“. Ann. Inst. Fourier. 11-jild. 385–475, (4,3).
  5. N. Aronszajn; K. T. Smith (1961). „Theory of Bessel potentials I“. Ann. Inst. Fourier. 11-jild. 385–475-bet.